Bij ons in huis is de sfeer dan op zijn zachtst gezegd, "niet goed". We kennen Yuri. Hij komt ook uit Waalwijk. Hij hangt met zijn kampioensbanner van 2005 nog steeds in de turnhal van Allianza. De trainer van onze oudste trainde Yuri toen hij net begon met turnen.
Wat nu? Gaat hij nog vier jaar door? Kan hij die motivatie nog opbrengen? Allemaal vragen waar alleen Yuri zelf het antwoord op kan geven.
Natuurlijk vind ik het jammer dat hij het niet gehaald heeft. Zo vind ik het ook jammer dat de honkballers van de Philadelphia Phillies de finale van de World Series niet gehaald hebben. En vind ik het ook jammer als de Nederlandse honkballers in de WK finale - die vannacht gespeeld wordt - onderuit zouden gaan tegen Cuba.
Toch neem ik me steeds voor om mij geluk niet afhankelijk te stellen van de sportprestaties van anderen. Daarvoor heb ik gewoonweg te weinig invloed op die prestaties. Het feit dat ik hoop dat die prestaties goed zijn, is geen garantie voor succes.
Ik ben er dan ook van overtuigd dat ik alleen verantwoordelijk ben voor mijn eigen geluk. Niet Yuri, en ook niet de honkballers van Oranje of Philadelphia. Mijn geluk bepaal ik zelf. Bijvoorbeeld met mijn bedrijf All-American Sports. Dat geluksgevoel blijft, ook als Nederland vannacht van Cuba verliest!
